Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΚΡΙΝΑ
Κάπου στα όνειρά μου είχα δει,
έναν κήπο γεμάτο με όμορφα κρίνα.
Διάφανα … Γυάλινα …
Όμορφα και εύθραυστα …
Με μυρωδιά σα θεία ευωδεία … Άϋλα …
Όμορφα φαντάσματα του παρελθόντος!
_________________
έναν κήπο γεμάτο με όμορφα κρίνα.
Διάφανα … Γυάλινα …
Όμορφα και εύθραυστα …
Με μυρωδιά σα θεία ευωδεία … Άϋλα …
Όμορφα φαντάσματα του παρελθόντος!
_________________
Ξύπνησα … και ο κήπος ήταν εκεί …
Μα δεν είχε κρίνα!
Είχε κάκτους!
Τριαντάφυλλα με μυτερά αγκάθια στον κορμό τους!
Αγκάθια και γαϊδουράγκαθα!
Μυρωδιά από σάπιο χώμα!
_____________________
Επιστροφή στην πραγματικότητα …
Τί οδυνηρό!
________________________
Κάποτε στον ύπνο μου είχα δεί,
έναν κήπο με όμορφα κρίνα …
Διαβάζοντας κάποιος αυτές τις σκέψεις ίσως νιώσει θλίψη και απογοήτευση, ακόμη και συναισθήματα οργής.. Σε αυτό μας οδηγούν πολλές φορές οι λανθασμένες μας επιλογές! Όσο η ψυχή είναι ακόμη ανώρημη ελπίζει πως ο κόσμος είναι αγγελικά πλασμένος.. Όταν όμως ωρημάσει για τα καλά, αρχίζει και συνειδητοποιεί μια μεγάλη αθλιότητα.. μια κοινωνία βίαιη και ξένη.. κι αυτό είναι κάτι που πονάει πολύ.. όμως όσο ακόμη μπορούμε να οραματιζόμαστε έναν κόσμο καλύτερο η ελπίδα όχι μόνο δεν πεθαίνει, μα μεγαλώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή